Ανοιχτή πρόταση προς όλα τα μέλη και ΔΣ των ΕΛΜΕ / Πρωτοβάθμιων σωματείων Δασκάλων και προς τις ΟΛΜΕ και ΔΟΕ

«Ο άνθρωπος αποκτά το πραγματικό του πρόσωπο θέλοντας να είναι και ασφαλής και ελεύθερος, ισορροπώντας την ηθική και τη βιολογική του υπόσταση»

Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος 

Σχολεία κλειστά. Εκπαιδευτικοί σε αυτοπεριορισμό, χωρίς άμεσα εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά καθήκοντα. Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση είναι σχεδόν αδύνατο να λειτουργήσει συνολικά και εκτεταμένα˙ άλλωστε αποτελεί ένα συμπληρωματικό εργαλείο που μόνο για ειδικούς λόγους χρειάζεται να χρησιμοποιείται και όχι να υποκαθιστά τη δια ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία.

Διαμορφώνοντας την παρακάτω πρόταση, δεν μας διαφεύγει στο ελάχιστο ότι η τρέχουσα κρίσιμη κατάσταση δεν είναι αποτέλεσμα της φύσης ή κάποιας τυχαιότητας, αλλά μια από τις συνέπειες του παγκόσμιου συστήματος οργάνωσης που θυσιάζει ανθρώπινες ζωές και τον πλανήτη τον ίδιο ακόμη, προκειμένου να εξασφαλίσει τα κέρδη των λίγων.

Ωστόσο, μπορούμε και από αυτή τη θέση να κάνουμε μια χειρονομία αλληλεγγύης, μια κίνηση ίσως, συνδράμοντας στην όσο το δυνατόν πιο θετική έκβαση της παρούσας κατάστασης.

Προτείνουμε, λοιπόν, να συνεισφέρουμε για να καλυφθούν ανάγκες σε ιατροφαρμακευτικό υλικό προστασίας και ίασης προσωπικού και ασθενών στα νοσοκομεία και τις μονάδες υγείας. Επιπλέον, γνωρίζοντας ότι χιλιάδες εγκλωβισμένοι πρόσφυγες στα νησιά διαβιούν σε κτηνώδεις συνθήκες, στερούμενοι τα στοιχειώδη μέσα υγιεινής και πρόληψης (για να μην μιλήσουμε για περίθαλψη) είναι επιτακτική η ανάγκη αποστολής ανάλογου υλικού στους καταυλισμούς. Τόσο επιτακτική, όσο και η συνεχής απαίτηση για αποσυμφόρηση των καταυλισμών με σεβασμό στην ανθρώπινη υπόστασή τους, στις ανάγκες και τις επιθυμίες τους, εγείροντας μια επίμονη αντίθεση και αντίσταση στη σκοτεινή εθνικιστική παράνοια που είναι εν εξελίξει.

Η συγκεκριμένη πρόταση δεν πρέπει επ’ ουδενί να μετατραπεί σε μια κίνηση εντυπωσιασμού ή φιλανθρωπίας. Και βέβαια, αν και στάθηκε η αφορμή για το σχηματισμό της πρότασης, δεν είναι ο «κορωνοϊός» η κινητήριος δύναμη. Ως δημόσιοι λειτουργοί της εκπαίδευσης αισθανόμαστε ταξική εγγύτητα με τους λειτουργούς της υγείας, αφού βιώνουμε ο καθένας στο πεδίο του τις οδυνηρά αρνητικές επιπτώσεις των περικοπών αφενός σε προσωπικό, αφετέρου σε υποδομές, ωράρια, απολαβές κ.ο.κ. Ομοίως, με τους πρόσφυγες όχι μόνο δεν έχουμε να χωρίσουμε κάτι και δε λησμονούμε τις συνθήκες που τους έσπρωξαν στην προσφυγιά, αλλά τους αναγνωρίζουμε ως το εργατικό δυναμικό που τώρα περισσεύει και υφίσταται την πιο άγρια εκμετάλλευση.

Επιπλέον, δεν επιδιώκουμε σε καμιά περίπτωση να μπαλώσουμε τα τεράστια κενά της Πολιτείας και να αναλάβουμε τις ευθύνες των αρμόδιων κυβερνητικών φορέων. Οφείλουμε διαρκώς να αγωνιζόμαστε για άμεση πρόσληψη προσωπικού στον τομέα της υγείας και της παιδείας, βελτίωση των υποδομών, επίταξη των ιδιωτικών νοσοκομείων και λήψης κάθε αναγκαίου μέτρου στην κατεύθυνση της κοινωνικής ευημερίας.

΄Εχουμε όμως τη δυνατότητα, με τη συγκεκριμένη μικρή χειρονομία, να δείξουμε πως η ιδιώτευση και το «ο καθένας μόνος εναντίον όλων» μπορούν να σπάσουν, όταν συλλογικά παίρνει το πάνω χέρι η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια. Είναι η στέρεη βάση για να σταθεί στα πόδια της μια κοινότητα και είναι μια αρχή για άνοιγμα σε κοινές διεκδικήσεις.

Τέλος, σε ό,τι αφορά το πρακτικό μέρος αυτής της πρότασης, θεωρούμε ότι μπορούν να υπάρξουν πολλές εναλλακτικές, εξαρτώμενες από τις ιδιομορφίες, αλλά και τις ανάγκες (που ήδη εξυπηρετούνται) καθεμιάς ΕΛΜΕ και πρωτοβάθμιου σωματείου των δασκάλων. Ως παραδείγματα μόνο, αναφέρουμε τα εξής:

1. Να δοθεί άμεσα ποσό από τα αποθεματικά των ταμείων των παραπάνω προς τις ενώσεις και τα συνδικάτα της υγείας σε συνεννόηση μαζί τους, ώστε να αγοραστούν τα απαραίτητα υλικά. Σε περιοχές που δεν υπάρχει ακόμη ανάγκη στα νοσοκομεία, τα υλικά να σταλούν στους καταυλισμούς.

2. Κάθε τοπική ΕΛΜΕ να κάνει καμπάνια στα μέλη της καλώντας τους συναδέλφους να ενισχύσουν τα ταμεία για το σκοπό αυτό.

3. Η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ να αναλάβουν τη διάχυση της καμπάνιας πανελλαδικά και να έρθουν σε επαφή με τους φορείς – τις αλληλέγγυες συλλογικότητες που ακόμα δραστηριοποιούνται σε καταυλισμούς προσφύγων.

Σε καμιά περίπτωση τα χρήματα που θα δοθούν να μην τα διαχειριστεί το Κράτος.

Πάτρα, 18/03/2020 

Οι εκπαιδευτικοί 

Αγγελοκωστόπουλος Βαγγέλης, Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας 

Αναστασόπουλος Βασίλειος, Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας 

Θεοδωροπούλου Κατίνα, Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας

Κατσιγιάννη Ευδοκία, Α ΕΛΜΕ Αχαΐας  

Κουλουριώτη Ειρήνη, Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας 

Κουμπούρα Μαρία, Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας 

Κραββαρίτης Χριστόφορος, Β ΕΛΜΕ Αιτωλ/νίας 

Μoυρκούσης Σταύρος, Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας 

Μουρατίδου Μαρίνα, Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας 

Μπελερή Ντίνα, Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας 

Μπούρδαλας Παναγιώτης, Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας 

Ορφανίδου Όλγα, Σύλλογος Εκπ/κών Π.Ε. «Ο Περικλής» 

Παπαδοπούλου Πούλια, Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας 

Πιστιόλη Χρυσούλα, Σύλλογος δασκάλων Αγρινίου -Θέρμου 

Ράπτη Καλλιόπη, Γ ΕΛΜΕ Δυτ. Αττικής 

Σκανδάλου Ειρήνη, Σύλλογος δασκάλων Αγρινίου- Θέρμου

Σταυρόπουλος Κώστας, Α ΕΛΜΕ Αχαΐας

Στεφάνου Κατερίνα, Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας 

Τεντζερά Λήδα, Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας 

Φουντάς Θόδωρος, Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας 

Χατζηαράπης Κώστας, Γ ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης